Het triathlonleven is volle bak aan!

Hallo, daar ben ik weer hoor. 
En ik hoor u denken;
"Nou nou, dat werd ook wel weer eens tijd Juf Lubben!" 
Klopt! Hoogste tijd..
Maar ja die tijd hè?
Die tijd vliegt zo razendsnel aan mij voorbij.  Ik zat echter alles behalve stil, het triathlonleven is namelijk volle bak aan! 
Dat is in huize J. Lubben te zien aan:
*) De keuken.
Abs are made in the kitchen hoor je vaak.
Nou de triatleet ook hoor. Enorme hoeveelheden voedsel worden er verorberd. #Alwayshungry! 
Grote hoeveelheden havermout, bananen, pasta (En nee, ik heb nu  niet per se over de potten chocopasta Nutella en Duo Penotti ;-)) kwark,  fruit, en groenten gaan er in een razend tempo doorheen,  In de avond prep ik vaak al mijn ontbijtje, zodat ik na de zwemtraining en het loopje met de hond gelijk de voedingsstoffen kan aanvullen, maar vooral ook mijn eerste honger kan stillen. Precies eerste honger, want eenmaal op het werk klopt de volgende hongersessie al weer aan. Fijn hoor dat zwemmen in de ochtend: Hele dag honger ;-) 

*) De wasmand.
Ik maak dan wellicht veel trainingsuren, de wasmachine maakt een hoop wasuren.
Het bekende piepje na de finish van de was doet de hond al niet eens meer opkijken. 

*)De badkamer.
Mijn badkamer heeft op sommige dagen verdacht veel weg van een transitiezone (wisselzone).
Enige grote verschil met de transitiezone in een wedstrijd en mijn eigen gecreëerde transitiezone in de badkamer is dat ik nu zelf mag weten hoe mijn hardloopschoenen staan en in vergelijking met een wedstrijd heb ik nu ook riant de ruimte om mijn spullen uit te stallen. 
En ook wel een verschilletje:
In mijn badkamer hangt doorgaans geen fiets. Uitzonderingen daargelaten. Bijvoorbeeld als ik na een natte duurtraining mijn fiets in de badkamer schoonmaak.
"Waarom soort transitiezone?" Hoor ik u denken.
Nou dat is mijn timemanagement. Door alles de avond van de voren klaar te leggen kan ik bij het gaan van de wekker, bij wijze van spreken al slaapwandelend mijn zwemspullen pakken en lig ik over het algemeen binnen 15 minuten in het water..
Ideaal om het zwembad als een soort van goede buur te hebben, helaas voor mij gaat het zwembad verhuizen, tot die tijd profiteer ik nog meer even van deze buurman. 
En nog een voordeel van alles klaarleggen: Bij het gaan van de schoolbel zeg ik mijn leerlingen gedag, en kan ik als ik wil binnen 20 minuten na het verlaten van het Carmelcollege al mijn training starten.
Yes, ook ideaal je werk als bijna buurman ;-) 

*)Andere vertrekken in huize Lubben.
Trek een willekeurige deur open en je ziet wel iets wat met triatlon te maken heeft.
Ja, ook in de huiskamer.. Daar staat vaak mijn foamroller.. Enigszins verstopt, maar hij ligt er wel. Dat laatste is overigens gewoon een kwestie van: “Gemak dient de mens”. 

*)De trainingen.
Een hap zwemmen, een bord vol fietsen, meerdere opscheplepel hardlopen en een flink stuk core, maakt kilo’s aan trainingsarbeid. En over dat laatste zijn de meningen verdeeld; 
“Janien, train je niet te veel? Je moet ook leven hè?! Je niet verstoppen in het sporten…”
Naja! Ik speel echt geen verstoppertje met het sporten. Sport is life! (Lalalalalaaaa Sport is life... )
Kilo’s aan trainingsarbeid zorgvuldig voorgeschreven door Marcel Gierman is voor mij nu gewoon nodig.
Ik wil namelijk niet een klein stukje van de taart. Ik wil die hele taart!
En daarom sta ik dit jaar tussen de pro’s op de deelnemerslijst van Ironman Hamburg!
Zo bam het staat er!
Yes, dit jaar heb ik een professionele licentie.
Een werkende prof triatleet dus! :-) 
En vooruit soms is het ook gewoon heerlijk om mijzelf te verliezen in het sporten, om zodoende mezelf weer te overwinnen. 

Nog even over die trainingen en de werkende (prof) triatleet.
Ik combineer mijn fulltime baan dus met een fulltime trainingsschema. Ik vind dat heerlijk en het kost mij dan doorgaans ook weinig moeite om het in te passen in mijn leven. Gewoon goed en veel plannen, een zorgvuldig timemanagement met een eigen transitiezone ;-) en dan gaat dat doorgaans prima.
De laatste tijd kreeg ik vaak de vraag:
“Zeg Lubben hoe gaan de trainingen nou? Ik heb je al een tijdje niet gezien aan een start mien wicht!”
Klopt! Ik stond bizar weinig aan de start van wedstrijden.
Allereerst, omdat het wedstrijdseizoen voor de triathlon voor mij nog moet beginnen, maar ook omdat met het doen van bijvoorbeeld een hardloopwedstrijd er best veel tijd verloren gaat met reistijd.
In de tijd dat ik naar de wedstrijd toe rijd, kan ik ook trainen.
En dat is dan ook wat ik doe.
Tot zondag 7 april.
De 8 mijl gaat van start in mijn geliefde Emmen. #Hierkomikweg.
Ik kreeg een startbewijs van de toppers van EMFysio (They always have my back.. and my arms, knies, legs etc ;-)) en ik dacht weet je wat?
Ik combineer de voorgeschreven training met de 8 mijl. En zo geschiedde:
Ik fiets eerst 100km en de 27 km die ik mag hardlopen combineer ik met de 8 mijl, door hardlopend naar de start te gaan. Hierdoor staat de teller al op 10km als ik van start ga… Ik ren en win de 8 mijl…
Veel lieve mensen feliciteren mij (respectvol) met de winst en ik ren naar huis..
En dan zijn er natuurlijk ook altijd mensen die bekritiseren:” Voor een winnares was de tijd van jou niet echt snel he?”
Of:  "Je rent zeker niet de 4 mijl, omdat je voor de winst wilde gaan…”
Ik wil reageren, ik wil happen... maar dan bedenk ik mij, immers: "Langs de lijn is niet aan de bal"
 Gelukkig zijn er slechts een handje vol van dergelijke mensen, maar toch voor die mensen:
Doe niet zo lelijk! Does lief! 
Het triathlonleven is dus aan, en ik zal daarmee deze website ook vaker voorzien van een belevenis. En mocht u nu denken: Goh Lub, schrijf toch eens daar of daar over. Laat het mij dan weten.. Wellicht schrijf ik er dan een keer over! 

​Voor nu doe lief en heb lief! 

Janien