Expeditie Pula

​Zwemmen, fietsen, rennen.. En dat in Pula, Kroatië 🇭🇷.
Zomaar tijdens werktijd.
Wat een geluk dat ik een docent van het Carmelcollege Emmen ben.
En dat daar de leukste, liefste collega's werken die ik ken.
Want terwijl ik mij grotendeels in de zon voorbereid op de Ironman, is het voor mijn collega's en leerlingen gewoon werktijd! Nemen ze mijn lessen over en kan ik mij rustig voorbereiden op de wedstrijd van zondag. Ironman Pula dus.
Beter kan het niet! 

Roadtrip 
Op de dag van vertrek, werk ik in de ochtend een lekkere intervaltraining op de racefiets af. Scoort Mandy 2 van de 4 doelpunten in de wedstrijd die met 4-1 gewonnen wordt. We waren al in goede stemming, maar nu starten we helemaal in opperbeste stemming onze roadtrip.
De auto staat al ingepakt klaar. We hebben elkaar. Toch vraag ik voor de zekerheid. "Heb jij ook je ID?" Super zeker, zonder enige twijfel klinkt het JA! (Onthoud dit mensen) Oke! Toet toet doei Emmen! 🙋
De reis gaat prima prima prima.. We zingen wat, we lachen, herkennen in de Duitse liedjes de Nederlandse hits (van weleer) en galmen er met onze zoetgevooisde stemmen lekker vals overheen…
Plots bezorgt Mandy mij de eerste hartverzakking van onze roadtrip. Theatraal grijpt ze met haar handen in het haar, om vervolgens met paniek in de stem te zeggen: „Ow nee, we zijn wat vergeten!” uit te brengen…
Een stilte volgt.
Een stilte die voor mijn gevoel echt lang duurt, maar feitelijk slechts een paar seconden is.  
De spanning in mijn ogen wordt Mandy fataal. Eindelijk geeft ze het verlossende vergeten onderwerp: De föhn!
Ooooooow nou ja.. Dan maar zonder föhn..
Dus mensen ons haar was prima gedaan door de kapper, de Bad Hair day foto's werden dus veroorzaakt door de vergeten föhn. 

Hallo Geisselwind.
De eerste stop. Eten, slapen, ontbijtje.. En huppatee naar de tweede bestemming Seeboden. Her en der een file. Maar verder weinig gekke dingen.

Grussgot Seeboden.
Op het balkon in de zon bijkomen van de reis.. Wandelingetje om te kijken hoe ik het beste kan rennen voor m’n looptraining van die dag. Rentraining wordt voltooid alsmede de zwemtraining. Lekker eten. Minder lekker slapen. Ontbijtje in de mik en huppatee op naar Pula!  Wederom verloopt de reis voorspoedig...
Herinnert u mijn vraag aan Mandy nog?
We naderen de grens van Kroatie.
Tijd onze identiteitsbewijzen er eens bij te pakken. "Ik hoop dat die in m'n portemonnee zit, helemaal niet gecheckt!" Ik zie de grensovergang dichterbij komen, en Mandy heeft ondertussen nog steeds niets in haar hand wat door kan gaan als een I.D- kaart. Ik voel een lichte paniek tot mij doordringen… Mijn raampje doe ik alvast open, ik lach alvast vriendelijk naar de grenswachters in pakken en in mijn herinnering met geweer. En ja hoor, daar tovert Mandy als een ware Hans Klok haar I.D kaart toch nog tevoorschijn.. HIER IS DIE! Fieuw met een nog betere glimlach van opluchting laat ik de identiteitsbewijzen zien. De grenswachter kijkt mij eens aan, kijkt naar Mandy.. Glimlacht en gebaart dat we door mogen rijden..WIEHOEEEE Pula is niet ver meer. 

Hallo Pula!
​Hallo appartement aan zee. Tijd om mij voor de laatste voorbereidingen op Ironman 70.3 Pula! :) 

Doei doei! 

Kus

​Janien